ျမိဳ႕က အက်ယ္ၾကီး၊ ကမာၻၾကီးကလည္း မေသးဘူး။
ဒီလို ၾကီးမားက်ယ္ျပန္႔တဲ့ ေနရာမွာ အခ်င္းခ်င္းေတြ႔ဆံုဖို႔ ဆိုတာကို
တစ္ခါမွ မေတြးခဲ့မိဘူး။ လူတစ္ေယာက္ကို သိဖို႔လြယ္ေပမယ့္ ေတြ႔ဆံုဖို႔ဆိုတာ
ခက္ခဲလြန္းတယ္။ တစ္ေနရာစီမွာ ရွိေနၾကတဲ့ အစက္ေလး ႏွစ္စက္အတြက္
ေတြ႔ဆံုဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ကူခဲ့ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္... ေတြးၾကည့္ခဲ့ဖူးရဲ႕လား?
လူေတြ သိန္း၊ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ စုရံုးေနတဲ့ ၿဂိဳလ္ျပာၾကီးထဲမွာ
ဘာေၾကာင့္ ငါတို႔ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကသလဲ?
ေတြ႔ဆံုျခင္းက ဒီေလာက္ပဲ တိုက္ဆိုက္လြန္း သလား? အဲဒီေတြ႔ဆံုျခင္းမွာ
နင္ရွိခဲ့တယ္၊ ငါရွိခဲ့တယ္။
တကယ္ေတာ့ ေတြ႔ဆံုဖို႔ဆိုတာ မလြယ္လွပါဘူး။ လံုးဝ မလြယ္လွပါဘူး။
တစ္ခါတေလမွာ ဒီလူနဲ႔ ဒီေနရာမွာ အရမ္းေတြ႔ခ်င္မိတယ္၊ တစ္ခါေလာက္ ဒီလူနဲ႔
ထပ္ဆံုခ်င္ေပမယ့္
ေတြ႔ဆံုျခင္းက ေဝး,ေဝးေနခဲ့တယ္။
ဒါေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ဆံုခ်ိန္ကုိ တန္ဖိုးထားၾကျပီး ေႏြးေထြးမႈေတြ၊
အၾကင္နာေတြ နဲ႔ခင္မင္ၾကတာေပါ့။
ခဲြခြါခါနီးမွာ "see you"လို႔ ေျပာဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔ေနာ္။
အျပံဳးေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုၾကမယ္၊ အျပံဳးေတြနဲ႔ ခဲြခြါၾကမယ္ေလ။
အျပံဳးေတြနဲ႔ ေနာက္ထပ္တစ္ခါ ေတြ႔ဆံုၾကစို႔.....
သေဘာတူတယ္ဟုတ္???
Sunday, May 24, 2009
နင္နဲ့ငါ
Posted by lovelyvirus at 8:40 PM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment